- foehn
-
föhn, fen - wiatr wiejący od grzbietów górskich w kierunku dolin, często b. silny i porywisty;
wywołuje wzrost temperatury i spadek wilgotności względnej powietrza;
f. powstaje wtedy, gdy masy powietrza napotykają na swojej drodze przeszkody orograficzne zmuszające je do wznoszenia się wzdłuż stoków dowietrznych i opadania wzdłuż stoków zawietrznych;
ma swoje nazwy lokalne, np. chinook w G. Skalistych, wiatr halny w Polsce.
Źródło:
http://encyklopedia.pwn.pl/21295_1.html