- galera
- typ okrętu wojennego używanego również do celów handlowych rozpowszechniony najbardziej w średniowieczu.
G. miała przeważnie jeden rząd wioseł, niskie burty, a na dziobie i rufie niskie nadbudówki;
długość 40-50 m, szerokość 4,5 do 12 m; liczba wioseł 16 - 25 par; każde wiosło obsługiwało 3-4 wioślarzy, łączenie ok. 500 wioślarzy i żołnierzy;
przeciętna prędkość 7 w (12km/h). G. miała też 2 maszty z łacińskimi żaglami podnoszonymi na bardzo długich rejach;
uzbrojenie stanowiły początkowo balisty i katapulty oraz tzw. ogień grecki.
Około XIV w. zaczęły się pojawiać działa (bombardy, kolubryny, falkonety itp.) w liczbie kilkunastu, ustawione na dziobie.
G. były zasadniczym typem wiosłowego okrętu bojowego feudalnej Europy średniowiecznej, zachowując znaczenie także w czasie pojawienia się okrętów żaglowych, od których były zwrotniejsze;
jeszcze do XVI w. floty wojenne składały się przeważnie z galer.
Ze względu jednak na niskie burty, nie mogły one być używane do żeglugi oceanicznej, lecz jedynie na morzach wewnętrznych (gł. M. Śródziemne, Bałtyckie), przy czym musiały żeglować po wodach przybrzeżnych, gdyż stateczność ich była bardzo mała.
te przyczyny, jak również słabsze uzbrojenie, spowodowały stopniowy zanik g. i zastąpienie ich przez okręty żaglowe;
przetrwały jednak do początku XVIII w., przede wszystkim we flocie hiszpańskiej, francuskiej, rosyjskiej i szwedzkiej;
odgrywały już jednak rolę pomocniczą i używane były do działań na rzekach, płyciznach przybrzeżnych, w szkierach itp.
Źródło:
Ireneusz Grajewski, Józef Wójcicki "Mały leksykon morski"; Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, Warszawa 1981. -
Galera - Źródło: http://www.4xsample.com/almogavers/images/galera.jpg
