- holownik
-
statek przeznaczony do holowania statków, barek, doków, wież wiertniczych itd. oraz do wprowadzania i wyprowadzania z portu wielkich statków.
Największe oceaniczne h. sięgają ok. 2 tys. BRT, dł. ok. 70 m, moc silników do ok. 22 tys. KM (16 tys. kW);
prędkość do ok. 16 w (30 km/h), zasięg ok. 25 tys. km, okres przebywania na morzu ok. 40 dni.
Są one jednocześnie statkami ratowniczymi, często mogą być również używane jako lodołamacze i w tym celu wiele z nich ma w części dziobowej specjalne wzmocnienia przeciwlodowe.
H. portowe są mniejsze, mają słabsze maszyny i służą do holowania statków w porcie oraz do innych prac;
wyposażone bywają również w specjalne urządzenia, np. w pędniki pionowe, rozmieszczone parami, co zapewnia ruch w każdym kierunku bez wykonywania zwrotu;
mogą obracać się prawie w miejscu;
mają szczególną stateczność i wykonują dokładne manewry dzięki dyszom umieszczonym przed i za śrubami.
Ster z pionowym cylindrem obrotowym zapewnia wielką zwrotność.
W celu umożliwienia szybkiego zatrzymania, h. wyposażone są w hamulcowe ruchome koła pneumatyczne na dziobie lub w tarcze stożkowe;
mniejsze h. mogą mieć na burtach hamulce bębnowe ze sprężonym powietrzem.
Źródło:
Ireneusz Grajewski, Józef Wójcicki "Mały leksykon morski"; Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, Warszawa 1981.