|
|
MarTEL Maritime Tests of English Language |
|
Wejdź na strony:
Ostanie wiadomości:
Odbyła
się konferencja podsumowująca projekt Martel (galeria)
Opis projektu
Międzynarodowy
projekt MarTEL jest kolejnym projektem realizowanym przy współudziale Akademii
Morskiej w Szczecinie.
Realizacja odbywa
się w ramach europejskiego programu Leonardo da Vinci, wspierającego wszelkie
działania prowadzące do podniesienia poziomu kształcenia i szkolenia
zawodowego.
Streszczenie
Brak jest międzynarodowych i
europejskich standardów dla morskiego języka angielskiego. Projekt ma na
celu ustanowić zbiór takowych w drodze transferu istniejących norm w języku
angielskim oraz kursów modelowych (np. IMO) a także uwzględnić postulaty
prezentowane na sesjach IMO (IMO MSC, 2006).
Na posiedzeniach komitetu MSC (MSC 82/15/2 oraz MSC 82/15/3) dostrzeżono
potrzebę promocji umiejętności posługiwania się zawodowym językiem angielskim
na morzu. Kilka krajów europejskich zwróciło sie do podkomitetu STW o rozpatrzenie
potrzeby wprowadzenia/rewizji odpowiednich zapisów w kodzie STCW. Odnotowuje
sie liczne wypadki morskie, których przyczyną jest słaba znajomość języka
angielskiego. Stąd wniosek, iż nauczanie języka angielskiego powinno być
połączone z podstawowymi szkoleniami z zakresu wszystkich rozdziałów konwencji
STCW. Wyniki projektu mogą być wykorzystane w ocenie/certyfikowaniu poziomu
kompetencji językowych następujących grup: i) młodzieży planującej
zaokrętowanie na stanowiskach pomocniczych, ii) oficerów wachtowych (poziom
operacyjny), iii) oficerów poziomu zarządzania, iv) pracowników portowych
różnych szczebli zadań włączając w to także pilotów.
Cel główny
Celem
projektu jest budowa wielu standardów morskiego języka angielskiego
zawierających istniejące normy IMO (SMCP) dla trzech różnych poziomów: i)
bazowy: podstawowy, średni, zaawansowany, ii) oficerski: dział pokładowy, dział
maszynowy iii) oficerski wyższy: dział maszynowy, dział pokładowy, starszy
oficer port, pilot.
Współpraca
Projekt
realizowany jest przy współpracy dużych podmiotów edukacyjnych z siedmiu krajów
europejskich wspartych przez instytucje akredytujące. Koncepcja projektu była
prezentowana ostatniej sesji IMO przez delegację turecką i IMarEST. Trzech
partnerów projektu zaangażowanych jest obecnie w projekt Leonardo (E-GMDSS – w
tym AM Szczecin), także trzech w inny projekt SOS (Safety on Seas).
Doświadczenie wszystkich partnerów pozwala sądzić, iż zakładane cele zostaną
osiągnięte.
Wyniki
Konkretnymi
wynikami projektu będą: i) ustanowienie podstawowych standardów
morskiego języka angielskiego dla trzech poziomów: bazowego, średniego i
zaawansowanego. Wszystkie poziomy będą dotyczyły umiejętności mówienia,
zrozumienia i pisania. Zawartość będzie sie opierała na aktywnej nauce języka i
terminologii morskich przy mniejszym skupieniu się na gramatyce. Poziom
bazowy-zaawansowany w zaproponowanych standardach będzie odpowiadał angielskim
standardom TOEFL 500
(Test of English as a Foregin Language) oraz IALTS 5.5 (w odniesieniu do metod
testowania a nie zawartości) ii) standardy dla oficera wachtowego będą oparte
na TOEFL 550 oraz IALTS 6.0 lecz zawartość będzie głównie dotyczyła słownictwa
nawigacyjnego i mechanicznego. Testy będą dotyczyły wszystkich umiejętności z
mniejszym uwzględnieniem gramatyki, iii) standardy dla poziomu oficerskiego
wyższego będą odpowiadały wymaganiom TOEFL 600 oraz IALTS 6.6. Dla oficerów
poziomu zarządzania na statkach powyżej 3000 GRT standardy będą zawierały część
wymagań językowych dla takich statków i termin “nieograniczony” zostanie dodany
do tych kwalifikacji. Wszystkie proponowane standardy będą posiadały różne wagi
dla różnych umiejętności i wymagań zawodowych pozycji i obowiązków. Dla
przykładu pierwszy mechanik powinien posiadać kompetencje zrozumienia
(zwłaszcza czytania) i pisania natomiast średnie umiejętności konwersacji mogą
być tolerowane (w przeciwieństwie do nawigatora). Podsumowując w projekcie
zostaną opracowane zawodowe standardy, które powinny być rozpoznawane w całej
europie.
Pozostałe niemierzalne
Standardy i materiały pozwolą
wielu instytucjom, osobom wykorzystać je w procesach
kształcenia/samokształcenia oraz oceny lub samooceny. Oczekuje sie uzyskania
pozytywnego oddziaływania na kadry morskie (podniesienie poziomu znajomości
językowych). Już w chwili obecnej bardzo wiele instytucji (w tym
certyfikujących) wyraziło zainteresowanie wynikami projektu.
Uzasadnienie
Transport morski
jest najprawdopodobniej najbardziej międzynarodową formą działalności
gospodarczej i zarazem najbardziej niebezpieczną. Bezpieczeństwo życia na
morzu, bezpieczeństwo środowiska i praktycznie ok 80% światowego handlu zależy
od profesjonalizmu i kompetencji marynarzy. Z kolei odnotowuje się ok 80%
wypadków i incydentów spowodowanych czynnikiem ludzkim. Wg ustaleń IMO (2005),
80% procent wypadków morskich spowodowanych zostało bezpośrednio przez
człowieka. Częstą przyczyną wypadków oraz incydentów jest słaba znajomość
morskiego języka. Językiem morskim jest język angielski. Z kolei statki i coraz
częściej porty są obsługiwane przez międzynarodowe (wielojęzyczne) załogi
(których językiem macierzystym nie jest angielski). Zwłaszcza dlatego dobra
komunikatywność w morskim języku angielskim jest nieodzowna do utworzenia i utrzymania
efektywnego środowiska pracy oraz bezpieczeństwa załogi, statku i nawigacji.
Jest wiele raportów potwierdzających, iż słaba komunikacja/łączność była
przyczyną wielu wypadków morskich. Właściwie do chwili obecnej zrealizowany
został zaledwie jeden projekt Leonardo (angielski dla pracowników dokowych
E/02/B/F/LA_115852, 2002), w którym podjęto próbę podniesienia umiejętności
językowych w stoczniach/dokach w drodze wdrożenia materiałów do samodzielnej
nauki języka angielskiego. Nie ma innego projektu Leonardo da Vinci, który
ustanawiałby standardy zawodowego języka angielskiego dla załóg morskich lub
transportu wodnego.
Nie
jest tajemnicą, iż morskie kompetencje językowe są problem. Dyskusje na ten
temat odbyły się podczas posiedzenia Humen Element Working Group (HEWG) w
czasie ostatniego posiedzenia IMO MSC 82, 2006. Stwierdzono, iż marynarze mają
problemy w wysławianiu się w języku angielskim i używaniu terminologii
morskich. Z kolei kurs modelowy IMO oparty na SMCP nie może już dłużej być
akceptowany. Niewystarczający poziom standardów/wymagań zawodowego języka
angielskiego wg przeprowadzonych badań był niestety przyczyną wielu wypadków
nawigacyjnych, wypadków śmiertelnych oraz dużych strat ekonomicznych (Deniz
Ticarti, 2006; MAIB, 2006).
Z
kolei prace Loginowskiego (2002) nt znaczenia języka angielskiego jako języka
zawodowego w nawigacji morskiej i jego wpływie na bezpieczeństwo uzależnione
jest od umiejętności jego prawidłowego użycia. Stwierdzono, iż umiejętności
posługiwania się morskim językiem angielskim przez osoby nie angielskojęzyczne
są ściśle związane z ich skłonnością do jego używania w ramach pracy zawodowej.
Konkluzja jest bardzo prosta. Aby zwiększyć efektywność nauki języka
angielskiego należy skłonić marynarzy do jego używania w pracy zawodowej.
Istnieje duży niedobór kadr morskich
z doświadczeniem zawodowym i oczekuje się, iż sytuacja ulegnie pogorszeniu.
Szacunki są różne i wahają się od 30 tys. do 100 tys. Można oczekiwać więc
desperackich poszukiwań marynarzy przez armatorów, przy czym kompetencje mogą
zejść na dalszy plan. Dlatego tak ważne jest budowanie narzędzi kształcenia,
samokształcenia oraz oceny/samooceny wiedzy/umiejętności.
Zadania
Projekt
dotyczy problematyki kompetencji zawodowego języka morskiego marynarzy,
pracowników portowych i innych związanych z przemysłem morskim. Przeznaczony
jest dla wszystkich rozpoczynających karierę morską lub już pracujących na
morzu. W szczególności zadaniem projektu jest do ustanowienia standardów
morskiego języka angielskiego dla wszystkich morskich grup zawodowych. Oczekuje
się ze standardy będą rozpoznawane/przyjęte przez międzynarodowe władze/urzędy
certyfikujące. W związku z tym proponuje się:
-
utworzyć program szkoleniowy dla
proponowanych standardów,
-
utworzyć międzynarodową sieć współdziałających
w powyższym zakresie partnerów,
-
utworzyć program, testy dla
uczestników i oceniających, wytyczne/ wymagania dla certyfikatów,
-
utworzyć zespół monitorujący postęp
prac i mogący wprowadzić konieczne zmiany kiedy będzie to konieczne, stosujący odpowiednie-przyjęte
normy jakości,
-
ustanowić „mosty”- możliwości dla
pracowników morskich, którzy dzięki ustanowionym standardom mogą skorzystać z
innych programów i zdobyć kolejne-wyższe kwalifikacje
Finansowanie
Projekt
współfinansowany jest przez fundusze Unii Europejskiej z programu Leonardo da
Vinci. Poziom dofinansowania wynosi 75%. Całkowity budżet wynosi 399 tys. EUR.
Partnerzy
W realizacje
projektu zaangażowanych jest osiem instytucji europejskich. Wnioskodawcą
projektu jest CFF, koordynatorem TUDEV. Pozostali partnerzy odgrywają kluczowe
role w projekcie. Zestawiono w poniższej tabeli:
|
Kraj |
Partner |
|
|
Turcja |
Türk Deniz Eğitim Vakfı (TUDEV) |
|
|
Anglia |
Marine
Education - Centre for Factories of the futures (CFF) Coventry University
Technology Park |
|
|
Anglia/Szkocja |
Glasgow
College of Nautical Studies (GCNS) |
|
|
Polska |
Maritime
University of Szczecin |
|
|
Finlandia |
Satakunta
University of Applied Sciences |
|
|
Anglia |
STC (South
Tyneside College) |
|
|
Norwiegia |
Tromsö
University College |
|
|
Słowenia |
Spinaker Ltd (SPIN) |
Okres
Realizacja projektu odbywa się w okresie od
listopada 2007 do października 2009
Spotkania
Przewidziano wiele spotkań i wzajemnych
konsultacji m.in. w Turcji, Norwegii, Finlandii, Anglii. Z każdego spotkania
będę zamieszczał kilka zdjęć w galerii. Projekt zakończony zostanie prezentacją
wyników na zorganizowanej w tym celu konferencji w Istanbule, w październiku
2009.
Zdjęcia
-
Istanbul (Turcja) - spotkanie robocze (kick-off
meeting) w dniach 5-9 grudnia 2007
-
Rauma (Finlandia) - spotkanie robocze – kwiecień
2008
-
Szczecin
– konferencja – spotkanie podsumowujące projekt Martel – październik 2009